راسل در کتاب قدرت میگوید:
آن نوع توده ای که ناطق دوست میدارد توده ای است که پایبند عاطفه باشد نه تفکر، توده ای که وجودش آکنده از ترس باشد، و نفرتهای ناشی از ترس؛ توده ای که تحمل روشهای کند و تدریجی را نداشته باشد؛ توده ای که هم برآشفته باشد و هم امیدوار. ناطق، اگر رند و بی اعتقاد مطلق نباشد، برای خود دسته ای از اعتقادات فراهم خواهدکرد که اعمال او را توجیه کنند. خواهدگفت که احساس، راهنمایی است بهتر از عقل؛ عقاید ما را خونمان باید معین کند نه مغزمان؛ بهترین عناصر زندگی بشری عناصر جمعی است نه فردی. چنین شخصی اگر اختیار آموزش و پرورش را به دست بگیرد آن را به مشق نظامی و مراسم سرمست کننده دسته جمعی تبدیل خواهد کرد، و کار علم و معرفت به دست دوستاران بی عاطفه علم غیرانسانی خواهد افتاد.
برتراند راسل
آن نوع توده ای که ناطق دوست میدارد توده ای است که پایبند عاطفه باشد نه تفکر، توده ای که وجودش آکنده از ترس باشد، و نفرتهای ناشی از ترس؛ توده ای که تحمل روشهای کند و تدریجی را نداشته باشد؛ توده ای که هم برآشفته باشد و هم امیدوار. ناطق، اگر رند و بی اعتقاد مطلق نباشد، برای خود دسته ای از اعتقادات فراهم خواهدکرد که اعمال او را توجیه کنند. خواهدگفت که احساس، راهنمایی است بهتر از عقل؛ عقاید ما را خونمان باید معین کند نه مغزمان؛ بهترین عناصر زندگی بشری عناصر جمعی است نه فردی. چنین شخصی اگر اختیار آموزش و پرورش را به دست بگیرد آن را به مشق نظامی و مراسم سرمست کننده دسته جمعی تبدیل خواهد کرد، و کار علم و معرفت به دست دوستاران بی عاطفه علم غیرانسانی خواهد افتاد.
برتراند راسل
